W komentarzach do wpisu o sprawdzaniu rzeczywistej rozdzielczości zdjęcia w InDesignie pojawiło się pytanie o to, jak przygotować do druku banner zewnętrzny.
Bannery zwykle drukuje się solwentem, czyli – w dużym uproszczeniu – dużą drukarką atramentową, tyle że tusze solwentowe zawierają rozpuszczalnik, a „drukarka” (fachowo: ploter) może mieć nawet kilka metrów szerokości roboczej. Przykład plotera solwentowego przy pracy:
Przygotowanie do druku solwentowego w zasadzie nie różni się od przygotowania do druku offsetowego, z zastrzeżeniem trzech rzeczy:
- Rozdzielczość. Praktycznie nie drukuje się bannerów w rozdzielczości 300 ppi. Jest to po prostu niepotrzebne – bannery z racji formatu zwykle ogląda się z takiej odległości, z której nie poznasz różnicy między wydrukiem 300 a 150 ppi. Rozdzielczość pliku z Twoim bannerem powinieneś ustawić po konsultacji z drukarnią wielkoformatową, które wykona druk. Przykładowo, krakowski CopyMax sugeruje dobór następujących rozdzielczości w zależności od powierzchni wydruku: do 5m2 – do 150 dpi; 6-12m2 – do 100 dpi; 13-20m2 – do 50 dpi. Mniejsza rozdzielczość to mniejsze pliki, szybszy transfer i druk. W przypadku większych formatów, gdy dają o sobie znać ograniczenia programów graficznych, zwykle można przygotować plik w skali np. 1:10 i 300 ppi.
- Spady. Jeśli banner ma być powieszony np. na płocie, należy go zaoczkować, tj. nabić metalowe kółka, które posłużą do montażu. Zwykle nabija się je co 50 cm, a by były trwałe, przed oczkowaniem krawędź bannera trzeba zawinąć i zgrzać w tzw. tunel. Oczka mają zwykle średnicę 2 cm i nabijane są w odległości ok. 5 mm od krawędzi bannera. Dobrze jest więc zapytać w drukarni wielkoformatowej, jaki spad dodać do pracy.
- Format pliku. O ile w druku offsetowym króluje PDF, o tyle większość drukarni wielkoformatowych woli TIFF-y (a za druk z innych formatów każe dopłacać) – sprawdź w swojej drukarni.
Polecam Ci książkę Adobe InDesign CC/CC PL. Projektowanie multimediów i publikacji do druku
Comments are closed.