Poznasz fachowca po jego języku – każda branża ma swój „kod”. Podobnie w poligrafii. Aby ułatwić sobie życie, obowiązują tu pewne skróty i zapisy.

CMYK
Podstawowym parametrem jest liczba kolorów, z których trzeba drukować daną pracę. Chodzi tu oczywiście o kolory podstawowe CMYK – czyli Cyjan (niebieski), Magenta (różowy/purpurowy), Yellow (żółty), Black (czarny). Z pełnego CMYK-a można wydrukować praktycznie każdy kolor (czyli drukując 4 kolorami drukujemy tak pięknie brzmiący „fullkolor”).
Kolorystykę pracy zapisujemy zestawem cyfr, gdzie każda cyfra oznacza jedną ze stron arkusza papieru. I tak zapis:

  • 4+4 oznacza druk pełnokolorowy obustronnie
  • 4+0 oznacza druk pełnokolorowy jednostronnie
  • 4+1 oznacza druk pełnokolorowy jednostronnie + druk jednym kolorem (najczęściej czarnym) z drugiej strony
  • 2+2 to druk dwoma kolorami obustronnie (np. C+K obustronnie, jeśli jest to np. broszura z czarnym tekstem i niebieskimi aplami)
  • itp.

Możliwe są też zapisy z zastosowaniem wyższych liczb, np. 5+5 to informacja, że oprócz standardowego CMYK-a w pracy przewidziano dodatkowy, piąty kolor – np. z palety Pantone lub farbę specjalną (np. złotą czy srebrną).

Niestety często spotyka się nieprecyzyjne specyfikacje. Swego czasu mieliśmy w firmie niezły ubaw czytając fragment specyfikacji pewnego przetargu, który brzmiał „druk fullkolor obustronnie, 4+0”.